Η ομοιοπαθητική είναι ένα σύστημα εναλλακτικής ιατρικής που ξεκίνησε στα τέλη του 18ου αιώνα και βασίζεται στην αρχή του "ομοιος θεραπεύει όμοιο" και στη χρήση φυσικών ουσιών υψηλής αραίωσης για την τόνωση των θεραπευτικών διαδικασιών του σώματος. Εδώ θα παρουσιάσουμε συνοπτικά τις βασικές αρχές της ομοιοπαθητικής.

Στον πυρήνα της ομοιοπαθητικής βρίσκεται η αρχή του "όμοιος θεραπεύει όμοιο", η οποία υποδηλώνει ότι μια ουσία που προκαλεί συμπτώματα σε ένα υγιές άτομο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία παρόμοιων συμπτωμάτων σε ένα άτομο που νοσεί. Αυτή η αρχή, γνωστή ως Νόμος των Ομοίων, αποτελεί τη βάση της ομοιοπαθητικής θεραπείας. Οι ομοιοπαθητικοί πιστεύουν ότι με τη χορήγηση εξαιρετικά αραιωμένων σκευασμάτων φυσικών ουσιών, η ζωτική δύναμη του σώματος ή η έμφυτη θεραπευτική μας ενέργεια μπορεί να διεγείρεται για την αποκατάσταση της ισορροπίας και της υγείας.

Η έννοια της αραίωσης
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ομοιοπαθητικών σκευασμάτων είναι η υψηλή αραίωση τους. Οι θεραπείες συνήθως παρασκευάζονται μέσω μιας διαδικασίας σειριακής αραίωσης και εναιώρησης (έντονη ανακίνηση). Ενώ η συμβατική ιατρική συχνά λειτουργεί με βάση την αρχή ότι υψηλότερες δόσεις μιας ουσίας παράγουν ισχυρότερα αποτελέσματα, η ομοιοπαθητική ακολουθεί την αντίθετη προσέγγιση.

Εξατομικευμένη Θεραπεία:
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της ομοιοπαθητικής είναι η έμφαση που δίνει στην εξατομικευμένη θεραπεία. Οι ομοιοπαθητικοί λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο τα σωματικά συμπτώματα αλλά και τις συναισθηματικές και ψυχικές πτυχές της υγείας ενός ατόμου όταν συνταγογραφούν θεραπείες. Αυτή η ολιστική προσέγγιση στοχεύει στην αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών μιας ασθένειας και όχι απλώς στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.